Oxuyucu növləri.

Kitab oxumaq indiki dövrdə xüsusi bir intelekt meyarı kimi görülür. eslində, hər dövrdə belə idi. keçmişdə belə olmasının səbəbi kitabların az, çox baha və çap edilməsinin, daşınmasının əziyyətli olması idi isə, indiki dövrdə əsas səbəb; texnologiyanın insanın beynini əvəz edəcək qədər inkişaf etməsi və kimilərinin beynini gücləndirəcək vasitələrdən çox, bir proqramın yeni versiyasını yükləməklə məşğul olmasıdır. Lakin, qəribə bir şəkildə kitab oxumaq bir dəb halını almağa başladı. artıq insanları təkcə kitab oxuyub-oxumamasına görə yox, nəyi, harda, necə və nə qədər oxuması ilə dəyərləndirməyə başladılar.  4-5 ilə "bu gün nə oxudun?" adlı televiziya proqramların çıxıb, qəribə aksenti ilə insanların oxuduğu kitabları tənqid edən tiplərlə dolması məni heç təəccübləndirməz. əl-qərəz, indi danışacağım son 10 ildə yaranan və müşahidə edə bildiyim oxuyucu tipləri. əminəm içlərindən ən azından birində özümüzü görəcəyik...

çitap dediyləri budu???

1. kitap oxumağa yeni başlayanlar- cücələr: bu ad onlara öz qabiqlarından çıxıb, kitabların geniş dünyasına addım atdıqları üçün metafor verilməyib. qeyri-adi maraqları və hər yeni kitab gördüklərində parıldayan gözləri üçün verilib. bu tiplərin ortaq xüsusiyyətlərindən biri uşaq və ya gənc olmamalarıdır. 30-lu yaşların əvvəllərində kitab oxumağa maraq salan bu tiplər ən zərərsiz və sevimli oxuyuculardır. gördükləri hər kitabı böyük maraqla oxuyar, lakin, yaşlarının verdiyi ağırlıqla təəssüratlarını çox da bölüşməzlər. onları tanımağın ən asan yolu: kitabxanan uzaq bir küncündə, evlərində və ya iş yerlərində təklikdə əlinə kitab alıb, üzlərində böyük bir maraq ifadəsi ilə nisbətən yavaş, lakin həyacanla oxuyan birini görsəniz- bəli, bu bir "Cücə"dir.

hamısı mənim ha ha ha!

2. kolleksiyaçlar- "bazarımın bəzəyi" tipi. uşaq vaxtı güllərdən buket düzəldib, gül yarpağına satdığımız bir oyun oynardıq. hamımız ən gözəl büketi əsla satmaz və "bu bazarımın bəzəyidi" deyərdik. bu tiplər də elədir. görsəniz, kitabxanalarında yüzlərlə, bəlkə, minlərlə kitab vardır və bu kitabları əsla heç kimə verməz. işin qəribəsi: soruşsan, kitabı hardan, necə və neçəyə aldığını əzbərə deyəcək adam, kitabın içindən bir cümlə belə deyə bilməz. çünki, oxumamışdır. bu tipləri gördükdə anamın cehizliyi olan və illərdir bufetdə durmaqdan başqa bir işə yaramayan vazları yadıma düşür... onları tanımağın ən asan yolu: ən səliqəli və rəngarəng kitabxana bu insanlarda olur. kitabxanalarında əsla köhnə, əzilmiş və ya müəllifi bilinməyən kitablar olmaz.

or facebook...

3. populyaristlər - bundan Aysel (Emil) alıb... : bu tiplərin yeganə kitab seçmə kategoriyası kitabın məşhurluq dərəcəsidir. kitab haqqında bir məşhur tvit atmış, ya da qısqandığı bir dostu almışsa- iş bitmişdir. eynisindən mütləq almalı və sosial şəbəkələrə bunu car çəkməlidir. insanların tənqidinə ən çox tuş gələn tip olsa belə, məncə, ən azından oxuduğu üçün "kolleksiyaçı" tipindən bir addım öndədir. bu tipi tanımağın ən asan yolu: Kitabxanasında həm "Ovod", həm də "Soğuk kahve" olan hər bir oxuyucu bu kategoriyaya daxil edilə bilər.

yes...

4. arxeoloqlar - Tanınmaz Bilinməzovu tanımırsan?! : bu tiplər nadir olaraq görünsə belə, varlığını davam etdirməkdə israrcıdır. esas xüsusiyyətləri ədəbiyyat professorlarının belə tanımadığı, bilmədiyi bilməm hansı avropa və ya uzaq şərq yazarının oxuyucusu və müdafiəçisi olmaqdır. heç kimsə oxuduqları kitabların və ya yazarların var olub-olmadığını bilmir, çünki, əsla adlarını belə eşitməmişlərdir. bunların bir alt kateqoriyasıda ancaq qədim kitabları oxuyanlardır ki, yenə oxuduqlarının çox bilinməməsi səbəbi ilə bu kateqoriyaya girirlər. ən asan tanıma: ədəbiyatının bilindiyi İngiltərə, Fransa, Türkiyə, İran, Rusiya və Azərbaycan əvəzinə "isveçrə" deyin, "moğolustan" deyin, "banqladeş" deyin. Əminəm oralarda  bir möhtəşəm yazar olduğundan ağız dolusu danışacaqdır.

komiks deyə bir şey var..

5. asançılar - Supermen fanatları. Onlara bu adı kitab oxumaq əvəzinə, komiks oxumalarının daha yaxşı olacağını xatırlatmaq üçün verilib. bu tiplər kitabların içinə görə yox, çölünə görə qiymətləndirir. daha doğrusu: nazikliyi və şəkillərin sayına görə. olduqca zəif oxuyucu olan bu tiplərin tək üstünlüyü isə daha əyləncəli kitablar oxumasıdır. Onları komikslərə və ya mangalara yönəltmək lazımdır. tanımağın ən asan yolu: 15-24 yaş arası və çoxluqla oğlanlar. 

noüüüü ma"am.

6. entəllər - Fransızlar. bu tiplərin bircə boynunda yaylıq və başlarında şlyapa əksikdir. ideal oxuma vəziyyətlərini bir ocağın və ya pencərənin kənarındə, əllərində iri bir fincanda kofe olaraq təsvir edirlər. yalnız seçkin yazarların melonxolik əsərlərini oxuyan bu tiplərin tək mənfi xüsusiyyəti isə, dünyada kitab oxuyanın yalnızca özləri olduqlarının düşünməsidir. 18-ci əsrin Fransız kontessası kimi danışan bu tipləri anlamaq olduqca çətindir. siz anlamazsanız, onlar öz kitablarına və -var isə- pişiklərinə meyil salar, süzgün gözlərini bir anlıq sizə dikib, uzaqlaşarlar. tanımaq üçün: sadəcə "kitab" deyin və onun söylədiklərini dinləyin. eyni cümlədə 3 "intibah", 2 "franssız" və 5 indi xatırlamadığınız "post-"lu-filan bir şeylər dediysə, təbrik edirəm.

and boys, never falling love of you.

7. xəyalpərəstlər- Alice. bu tiplər öz möhtəşəm xəyal gücləri ilə ön plana çıxmaqdadır. problem ondadır ki, bu xeyal gücü bəzən şizofreniyanın başlanğıcı həddinə çata bilir. əsasən əsərlərdəki baş qəhraman yerində özlərini təsəvvvür edən bu insanlar, vaxtında müdaxilə etmədikdə işi böyüdə bilərlər. bir dəfəsində özünü Sanço Pançonun eşşəyi olaraq xəyal edən birini tanımışdım... yalnızca

özlərinə zərərləri olan bu insanları bəzi kitablardan uzaq tutmaq gərək. örnək: "Mənim Mübarizəm". 

tanımaq: gərək yoxdur. ilk cümlələrindən etibarən "mən bunu hardasa oxumuşam?." sualı beyninizdə cövlan edəcək onsuzda.

və əsla sevgilisi olmadı...

8. yalquzaq - eynəklilər. bu tiplərin mütləq eynəyi olması gərəkməz, eynək əslində beyinlərindədir. kitablara sevdikləri üçün deyil, öyrənmək üçün bağlı olan bu insanların dostları çox deyildir və bəzi məlumatlara görə, əks cinslə də çox söhbət etməzlər. kitablar təkliyi, təklik asosyallığı və asosyallıq tənhalığı çağırır...əsasən elmi kitablar oxuyan bu tiplərin ortaq özəlliyi tələbə və ya bir şəkildə bu statusa yaxın bir işdə işləyir olmalarıdır. Əslində, danışsalar olduqca maraqlı və bilgili söhbət edə bilmə qabiliyyəti olan insanların tək problemi danışmamaqlarıdır. asan tanıma: mümkün deyil. Görünməz kimidirlər. Ancaq və ancaq gözünüzün ucu ilə sadə geyimlə və mütləq qalın bir kitab oxuyarkən görə bilərsiniz. üzünüzü çevirdikdə isə... necə yox olduqları bilinmir.

hmfff, kitab qoxusu...

9. ətir sevərlər - La parfumme. istər inan, istər inanmayın sırf yeni kitab qoxusu üçün kitab alan insanlar tanıdım. yəni, bu kitabı oxumaq üçün alan insanın, o təzə kitab qoxusunu ciyərlərinə çəkib, zövq alması deyil. Kitabı sadəcə qoxlamaq üçün almasıdır. sadəcə, təzə də deyil; köhnə, nəmli, kifləmiş və s. kitab qoxularını sevən insanlar bunlar... Necəki şərab dequstatorları sadəcə iyləyərək hansı ildən və marka olduğunu deyə bilir, onlar da kitabın yaşını və hansı şəraitdə saxlanıldığını bilirlər... Tanımaq: sadəcə əlinizə təzə bir kitab alıb, başbarmağınızla vərəqləri tez-tez buraxın. tələyə düşən dovşan misalı çiyninizin üstündə başı bitəcəkdir. hazır gözləri yumulu ikən yaxalayın məncə.

hiyaaaaaaa!

10. oxuyucu- son kitab bükücü. bu tiplərin adı sadəcə "oxuyucu"dur. çünki sadəcə və sadəcə oxuyucudurlar. "Səfillər"dən tutmuş, qrip dərmanının istifadə göstərişlərinə qədər hər şeyi eyni sürət, dəqiqlik və maraqla oxuyurlar. əllərinə keçən hər kitab, kağız parçası, hətta paltar etiketi belə oxunmamış buraxılmaz. Onlar üçün oxumaq bir zövq, əyləncə deyil, samuray misalı girdikləri döyüşdür və bu döyüşdən mütləq qalib ayrılmalıdırlar.  tanımaq üçün: "oxuyucu" olduğundan şübhələndiyiniz birin yanından keçərkən əlinizdəki qəzet parçasını, kitab vərəqini və ya hər hansı çap yazılı kağızı yerə salın. 5 addım getdikdən sonra geriyə başdıqda okağız o insanın əlindəysə və böyük bir ciddiyətlə oxuyursa- təbriklər!

Təbii ki, yuxarıda yazdıqlarımın bir qismi gərçək olsa belə, çoxu zarafatdır və hər bir tip mütləq bir kitab sevərdir. sevmə və göstərmə şəkilləri bir az fərqli olsa belə. Yazının əvvəində dediyim kimi, hər birimiz bu kateqoriyalardan ən az birinə aidik.

çaoo

uşaqlıq...

girlhood etməyin seksist xəstələr!

afişadan da görə biləcəyiniz kimi  sizə 2014-ün ən yaxşılarından seçilmiş "Boyhood"(uşaqlıq) haqqında danışacam... nah danışaram! birincisi: hələ izləməmişəm və 1999-da çəkilmiş "Matrix"i daha bir saat əvvəl izləmiş olduğumdan anlaya biləcəyiniz üzrə, mən izləyənə bu uşaq deyil 19, 79 yaşında olar.

ikincisi isə: lan sizin nəyinizə bir uşağın 7 yaşından bəri 12 il ərzində çəkilən 3 saatlıq bir əntəl filmi? gedin prezarvativlərin icadından xəbərsiz insanların QİÇS kimi ağır bir xəstəlikdən çıxardıqları komediyanı izləyin, ya da "Recep İvedik5"i gözləyin.( bu yazı yazıldığı anda belə 5-incisi çıxa bilər. hər ehtimala qarşı 6-yı gözləyin siz)

Ehm, danışacağım öz uşaqlığımdır:

1. klassik televizorun içindəki balaca adamlar məndə yox idi. mən insanların yerin altından çıxdığına inanırdım. 1ci sinifdə azığ adamları haqqında oxumuşdum da. hətta mənim, atamın və anamın necə yerin altından çıxdıqlarını gördüyümə və xatırladığıma əmin idim.( indi düşünürəm də, görmək istəyə biləcəyim ən son mənzərə belə deyil lan) təbii, 2-ci sinifdə 9 sinif bialogiyasını oxudum və...

2. bir dəfə şor yediyimdə atam çox şor yesəm ağaracağımı söyləmişdi (uşaq vaxtı 18-ci əsrdə yaşasam doğulduğum andan kölə ola biləcək qədər qara idim də) və mən həmin il mütləq gündə 1 dəfə də olsa şor yemişdim...

3. kiçik bacıma çox bəla açmışam (şkafda gizlədib, şkafın qapısı arxasında dayanmaq və ya 6 aylıq ikən ağzına şor tıxmaq kimi... bu arada, mənim şor fetişim-filan var deyəsən. Tanrım, ruhum fakir!) lakin, xatırladığım biri alçanı bol-bol duza batırıb ona yedirməm... daha doğrusu, mənim etdiyim duzu alçaya batırmaq sayıla bilərdi...

4. yenə eyni kiçik bacı və mən 9 yaşımda, o, isə 6. 3 ay boyunca onu qapının arxasında gizlənərək qorxutmuşdum və həmdə hər gün... bilmirəm, eyni zarafatı hər gün etmək daha çox gerizekalılıqdı, yoxsa hər gün eyni şəkildə qorxudulmaq...

5. 2ci sinifdə Cəlil Məmmədquluzadənin əsərlər toplusunu oxuyurdum və annecik o gün heç sevmədiyim qındı (mannanın Azərbaycan versiyası canlarım) bişirmişdi... qındının ən yaxşı super kleydən belə daha yaxşı yapışdırıcı ola biləcəyinizdən xəbəriniz var idi? mənim var və o zavallı kitabın da...

6. hər bir uşağın dırnaq yemə keçmişi vardır... mən isə dırnaq deyil, dəri yeyərdim... Dırnaq demişkən, dırnaq yegəsindən (pilka rus köpəyi olmuş canlarım) istifadə etməyi 13 yaşımda atam mənə öyrətmişdi.

7. ilk eşqim heç olmadı, lakin, 13 yaşımın yazında bizə gələn qohum uşaqlarının hər biri öz sevdiyi oğlandan danışdıqda "qonşudan qalma geri" ilə mən də birini sevdiyimi demişdim və qızlar israr etmişdi. ağzımdan kimin adı çıxdı sizcə? qohumumun... ən pisi isə, o qohumumun bacısı 3 gün sonra evə zəng edib mənə qardaşınında məni sevdiyini söyləmişdi... "yerin yarılması diləyi"nin əsla gərçəkləşmədiyini öyrəndiyim gün idi...

8. şprisin içindəki o dörd ağ paneli olan şeyi çıxarıb, ondan mini kotan tiği bir şey düzəltmək istəmiş və kəskin(!) zəkam ilə bunun  üçün ügücdən istifadə etməyi seçmişdim... ilk sınağımdaca baş barmağımı az qala sümüyümə çatacaq qədər kəsmiş və səsimi belə çıxara bilmədən qanın dayanmadan axmasını izləmişdim. qəhraman kiçik bacım gəlmiş və edə bildiyi tək yaxşı iş olan "qışqırıq" ilə anama xəbər vermişdi( bütün o şor, şkaf və düz üçün sorry. qalan nə etmişəmsə, əcəb etmişəm!). 2 saat sonra barmağımda böyük bir sarğı ilə əmimqızıyla gizlənpaç oynayırdım...

9. nənənin gizli ( hər zaman eyni yerdə və eyni qabın içində) turşu anbarından əmi qızı ilə turşu oğurlamaq. ən əsası, bunu birimizin nənənin başını qatarkən, digərinin oğurlaması şəklində etmək. lan 7-8 yaşında dünyanın ən klassik soyğun taktikasını etmişik be!

10. olub ola biləcək bütün iyrəncliklər! soxulcanlarla oynamaq, parçanı isladıb divara dırmağan qarışqaların üstlərinə qoyaraq onları yaxalamaq və ölməsi üçün suya salmaq. (suyun içində 2 həftə yaşaya bilərmişlər anasını satayım. qarışqa qarışqa deyil, terminator!), ən iyrənc qoxulu bitkilərin arasında gizlənmək və yenə ən iyrənc qoxulu bitkilərin içini oymaq sürəti ilə "əməliyyat" etmək...

uşaq vaxtı gördüyüm ən möhtəşəm şey isə "qarışqa toyu" idi. siz heç qarışqa toyu görmüsüz? yüzminlərlə, milyonlarla qarışqadan ibarət bir dəniz və o dənizin ortasında daşıdıqları dəyərli 2-3 sürfə... insana özünü çox kiçik və yalnız hiss etdirən bir andır.

nə isə, əminəm sizin uşaqlığınız daha bərbad keçmişdir.

hər kəs mənim kimi möhtəşəm olamaz canımmm...

elə belə olsa, əlinizə bir qələm alın və yazmağa başlayın. çünki o xatirələri itirəcəksiniz. eyni ilə uşaqlığınızı itirdiyiniz kimi...

əmin ol, o, uşaq qalmaq istərdi...

be happy  ジャミラ

Copy-Paste

təqlid, kopyalama, eyniləşmə və istədiyiniz hər sifət...

 Fərqli olmaq çətin, məsuliyyətli, sıxıcı və tənha olmağa səbəbiyyət verməkdir. İlk öncə, Disneyin bizə öyrətdiklərini gözdən keçirək: hər insan fərqlidir, özünəməxsusdur və möhtəşəmdir... Təbiət ana əsla bir üzgəci qüsurlu olan balığı sağ qoymaz.

facebook fonemenlerinin anası Disney...

bəzi insanlar anadangəlmə fərqlidir. məsələn mamaça oturma orqanlarına vurduqda ağlamaq əvəzinə gülərlər, ya da bir başa çılpaq çıxmaq əvəzinə Ray-ban eynək və Louis Vuitton marka çanta ile gələr... oke, heç kim o qədər orginal ola bilməz. fərqlilik insanların düşüncə tərzlərində ortaya çıxar və zamanla zövqlərinə, geyimlərinə, hərəkətlərinə, danışıqlarına əks olunar.bu səbəbdəndir ki, fərqli düşünmək əvəzəinə, bir-başa fərqli davranan insanlar balqabaqdır, kududur. yənii, işi boşdur əfəndilər. nəcəki bir kududan qaş-göz çəkib əylənmək, başını kəsib kasa etmək xaricində bir zibil olmaz, o insanların da ölüyə-diriyə xeyiri dəyməz.(vaa, "nənə" mode on!) İşin ən qorxunc yani, bu fərqli davranmağa çalışan insanların kopyaçı olması. təqlidçi yəni. necə? ən məşhur klassik kitabları oxuyub, ən bilinməyən "sənət filmləri"ni izləyərək, ən "hippi" tərzi geyimlər geyinməkdir. və o danışıqları... bir cümlə içərisində həm ərəb mənşəli unudulmuş bir söz, həm beynəlmiləl ədəbi terim, həm neolagizm, həm arxaizm, həm 5 lüğəvi mənası olmayan söz, həm 3 bağlayıcı, həm bir xarici dildəki bir sözu Azərbaycan şəkilçiləri ilə və ən əası 0(sıfır) ümumiişlək söz işlətmişsə...

run, run for your life!!!

bəli, təbrik edirik. bir təqlidçi ilə qarşı-qarşıyasınız. sadəcə "sən həyatımda gördüyüm ən fərqli, ən manyak insansan" deyin və cümlənizin həzzi ilə 3-4 saniyəlik meyxoşluq halından istifadə edib, qaçın!!!

bu təqlidçilərin ən qorxunc olanı bəlkə də spesifik-xüsusi birini təqlid edəndir... Düşmən başına a dostlar! bir rəfiqəmin deyimi ilə "mənim 60 manata aldığım ətirin 12 manatlıq geydirmələrini alıb, bunu vurmaları və ucuz iy..." (yeap, kokoş və populyarist rəfiqələrim də var mənim ) Tebii ki, mənə görə 60 manatı bir ətirə vermək əsil gerizekalılıq, amma cümlənin əsas nöqtəsi bu: əslini bilən, təqliddən əziyyət çəkər. yəni, təqlid edilənin əslini, orginalını bildiyinizdə bu təqlidçilərdən əsl əziyyət çəkən yalnızca siz olarsınız və başqa insanların niyə fərqinə varmadığını anlaya bilməzsiniz.

sizə hər yer "hakuna matata" anasını satayım!

qorxuncdan daha çox, iyrənc olan isə təqlid edilən olmanız. şəxsən özüm  mükəmməl təqlidçiyəm. Tv-de gördüyüm her şeyi teqlid ede bilme potensialina sahibem. Amma menim izlediklerimi etrafimda menden başqa kimse izlemediyinden, bu o qeder de hiss olunmaz. Tebii, bir de Davamlılıq meselesi var. Yeni bir söz, mimika, hereket öyrendiyimde bunu menimle bilinene qeder tekrarlayiram. Amma kopyaçilar ele deyildirler. Sanki arxalarinca hidroaktiv teyyare qovalayirmiş kimi, teqlid etdikleri şeyleri davamlı etmez ve yeni bir şey çıxan kimi deyişdirerler. Puhaha, gelin de profesionaldan ders alın

You not me darling...

Teqlidçiler... Onlar haqqın da çox yaza bilerem, lakin dahi bir filosofun dediyi kimi "seni çöpe atacağim poşete yazık". 

 Lakin bütün bu yazıdan çıxaracağıniz ders nedir? Özünemexsus, tekraredilmez ve ferqli olmaqmı. Yox! Yazının başında deyildiyi kimi, bura Disney filmleri deyil, real heyatdır! Teqlid edin! Sizden ağıllıları, zövqlüleri, istedadlılari ve hetta içi boşları bele! Çunki yeni bir şey etmek, demek, geyinmek tehlükelidir! Varsın, o teqlid edilen xeyallarındansizi Everest dağı ile qeyri-tebii yolla qovuşdursun, kim bilecek! Ha, bir de teqlid edilenlerin ağrısı var idi, deyilmi. İlk instagrama yemek şekli qoyan ve ya ilk defe facebookdan köhne sevgilisine söz soxanlarınnneler düşündüyünü xeyal bele ede bilmirem (cidden, neler düşünürdü o manyaklar?)

  Teqlidçilerden bu qeder danışdım, danladım, söydüm...yeni, üreyimde elbette. Lakin son bir sözüm var: en möhteşem şeyi bele etseniz, sadece teqlid olduğundannsizde xoş durmayacaq. Amma tamami ile özünemexsus olan insanlar en adi bir şeyi bele ferqli ve möhteşem şekilde ede bilir. Onlari ferqli eden de budur...

Ustaddan öyrenin...

Kiss kiss ve nah!

"Normal" olmaq...

and opening...

Pozitiv başlayaq, pozitiv bitirək. Dünyadakı heç bir insanın etmədiyi bir şeyi etmək istəyirəm- özümdən danışmaq. Yeah, heç kəs özündən danışmaz.
  ehm, ehm. uşaqlıqdan anormal olduğumu düşünən və normal olmağa çalışan bir tipəm. yəni anam niyə yeməyi yemədiyimi söylədikdə "mədəmdəkilər həzm olunduğundan bağırsaqlarıma keçir və məni narahat edir. bunun bitməsini gözləyirəm" demişdim və bunu dedikdə 8 yaşımdaydım. yəni sadəcə "biraz mədəm ağrıyır." demək o qədər çətin idi?! ən azından o zaman anamın qəribə baxışlarına məzur qalmazdım. təəssüfki o baxışları o çox insanda görmüşəm. ən son gördüyüm 3 ay bundan qabaqdı.

Yalanı...sevmirem?!

deyərmişəm...

Yalanı sevirəm. yaxşı yalan deməyin zəka işi olduğunu düşünürəm. yalan deyirəm və əminəm mənə yalan deyən çox insan olmuşdur. Bəs bu insanların yalan düşmənliyi nədir? Həqiqətən varmı, yoxsa insanların yalançı olmadıqlarını düşündürmək üçü verdikləri bir özünü qoruma reaksiyasımı "mən yalanı sevmirəm"? ikincisi daha məntiqli gəlir, öncə yalanın verdiyi faydalara baxaq:

1. özünüzü olmadığınız biri kimin qələmə verərək, daha çox diqqət mərkəzində olma və ya simpatiya toplama şansınız olar.
2. günahkar olduğunu hər hansı bir vəziyyətdən qurtulma şansı əldə edərsiniz.
3. sevdiklərinizi qoruyarsınız.
4. sevmədiklrinizi incidərsiniz.
5. yalan söyləmək beyninizi işləməyə məcbur edən bir davranış olduğundan, daha aktiv bir beynə sahib olarsınız.
6. istədiyiniz və sizə uyğun bəhanəni əlavə edin.
7. yalanınız ortaya çıxdığı zaman necə döyüldüyünüzü unutmayacaksınız və möhtəşəm bir xatirə... oke, buranı unuda bilərik. for now...

indi isə yalanın verdiyi zərərlər:

1. yalanızın ortaya çıxdıqda inanılırlığınızı itirərsiniz.
2. yalanınız ortaya çıxdıqda doğru dedikləriniz belə yalan qəbul edilər.
3. yalanınız ortaya çıxdıqda, bu qanun pozuntusu isə Azərbaycanın ədalət və hüquq sistemi ilə yaxından tanış olarsınız. bəxtiniz varsa, o qədər də yaxından olmamasına ümid edin.
4. yalanınız ortaya çıxdıqda sevdiklərinizi incidərsiniz.
5. yalanınız ortaya çıxdıqda secmədikləriniz sevindirərsiniz.
6. istədiyiniz və başınıza gələni əlavə edin.

yalanınız ortaya çıxdıqda kəndlilər sizi yaba və məşəllərlə qovalar... oke, seriously? sənin etdiyin başqa bir şey o zaman...

nə etdin sən?

yuxarıdaki maddələrin başlanğıc ifadəsinə nəzər salsaq, bütün bunlar "yalanınız ortaya çıxdıqda" olacaqlar. yəni bunları edən yalan deməniz deyil, yaxşı yalan deməməyinizdir. oke, bu Disney cizgi filmlərinin öyrətdiyindən biraz fərqli... gərək yuxarı +18 ibarəsi qoyardım. Həm beləliklə daha çox oxuyucu cəlb etmiş olardım. belə alman tərzi-filan zənn edib gələn tonlarla beyni testestoron vannası qəbul edən idiotla... ahanda, getdi beyijn yenə.

  mövzumuza dönəcək olsaq, hər kəs yalanı sevər və söyləyər. sadəcə bəzilərinin zəkası düzgün yalan deyə bilməyəcək qədər qıtdıt. yalan demək çətin işdir. bu səbəbdən yalan dediyimizdə beynimiz eziyyət çəkər və bədənimiz müxtəlif reaksiyalar verər. yuxarı baxmaq, gpzləri qırpmaq, əli ilə üzü gizləmə ehtiyacı hiss etmək, tərləmək, susamaq, qızarmaq, yalanı uydura bilmək üçün 2-3 saniyəlik pauza vermək- bir sözlə"mən bu an yalan deyirəm və bir zəhmət alnımın ortasından vurun məni" deyə baöıran yüzlərlə hərəkət. bu məntuzlə doğruyu spyləmək daha asan, lakin daha əyləncəli deyil.

  yalanlar cəmiyyətin təməl daşlarıdır. sevgilimizə görünüşü haqqında yalan deyirik, annamızın bu dəfə ləzzətli olmayan yeməyini öyürük, liderlik xususiyyetlerindən məhrum rəfiqəmizin sədr olma arzusunu dəstəkləyirik, ya da reaktiv və kütləvi imha silahlarının öldürdüklərindən əlavə qalıqlarının radiaktiv şualar yayaraq 4-5 nəsil mutasiyaya uğramış və nadir xərçənglərlə dünyaya gələcək uşaqların "var olmadığı"nı deyirik... oo, bunu edən Amerikaydı.

  tonkaku (yap: hər nəisə), yalanın olduqca faydalı və əyləncəli bir şey olduğunu qəbul etdiyimizə görə, bu mövzunu həqiqətən əyləncəli olaraq bizlərə təqdim edən bir-iki, daha dəqiq 2 erialı sizlərə təqdim edirəm: yalan dünya və beşinci boyut:

öncə mənasız ssenari və iyrənc səs tonumla həyatdan soyudacam.

nəinki yalan dediyində, son peçenyeni yəməyə çalışdıqda ağlına gələcəyik

yok, yok. zarafat hamsı. bunları izləmək istəyirsinizsə, izləyin əlbət. amam sonra "hər kəsi özüm kimi bildiyimdən həmişə aldanıram, böhüüüü" deyə zəhləmizi tökməyin. gerizekalısınız kardeşim, anlayın artıq.

tövsiyə edəcəklərim insan davranışları və mimikləri hakkında möhtəşəm məlumatlar ehtiva edən "lie to me" ( koreya olan deyil salak) 

daha asanı var: "hirslisən?"deyə soruşun. bıçaq çıxardısa, hirslidi. və... qaç!

digəri də Yaponiya istehsalı olduqca əyləncəli və bəynizimiz işləmə forması haqqında daha asan anlaya biləcəyimiz praktik məlumatlar verən "mr. Brain". 

basdığı düymə bombanın işə salması bu arada.

və sonda, unutmayın: yalan söyləmək zəka tələb edən məsuliyyətli bir işdir. bacarmırsızsa, bulaşmayın. dürüstlük çətin deyil, əksinə beynimiz üçün ən asan olan dürüst olmaqdır. insanlar o qədər yalana aludə olmuşlar ki, öz yalançılıqlarını ört-bas etmək üçün dürüstlüyü çətin, nadir və möhtəşəm bir şeymiş kimi qələmə verməyə çalışırlar. yalandır...

  Yalan deməyin özü zəka tələb edən, çətin və qarmaşıq işdir. hər kəs bacarmaq və edə bilənə hörmət etmək gərəkdir. düzü, edə bilən birinin yalan dediyini anlaya bilməyəcəyimizə görə, əsla lazımınca qiymətləndirə bilməyəcəyik. nice, ha? 

Gregory House əmimizin dediyi kimi

müəllif: ジャミーラ 

Dəb... dəb... Aaa, yenə dəb!

biraz özümdən danışım. 21 yaşında, adi bir qızam. Anime, manga və amerikan sit-comlarını sevirəm. uşaqlıqda çox kitab oxuyardım. film zövqüm yoxdur (yəni, yenə də "aşk tesadüfleri sever"i iyrənc sayacaq qədər var), musiqi zövqum "ay bu klassik musiqi mi? rhapsody in blue sirk mahnısına bənzəyir..hihohi. ana, rock da super imiş lan, bu j-rock grupundakılar oğlandı? onlar oğlan isə, mən nəyəm?!"-dən irəli getmir təəssüf ki.öz yaşıma görə normalam, amma bu həyatda nifrət etdiyim bir şey var is, o da "Dəb"dir əfəndim. yanlış anlaşılmasın, sırf "fərqli" olmaq adına hər kəsin sevdiyi şeylərə burun qıvırıb, "mən ateist, komunist və satanistəm lan!" deyən yeniyetmələrdən deyiləm. Sadəcə "mənim olan mənimdir!" düsturu ilə yaşadığımdan məndə olan bir şeyin hamıda olması fikri mənə qorxunc gəlir.

 

məsələn bu şirinlik abidəsi mənimdir. əl uzadanı... anladınız siz.

dünya dəbi ilə işim yoxdur, çünki "doctor who", rock grupları, one directionun bir-iki mahnısı və şokolad kimi şeyləri mən də sevirəm. məni dəli edən ətrafımdakılar sevdikləri və onların olduqca səfehcə görünməsi. sayaq.

1. iPhone

bunu almaq sizi olduqca "cool" və möhtəşəm edəcək. varlı olacaqsınız,

 süper sevgili tapacaqsınız və dötünüzdə çiçəklər açacaq.

Əslində telefonun özü ilə bir problemim yoxdu. yəni proqramı olsun, edə bildikləri olsun olduqca möhtəşəm. mənim problemim, bundan istifadə edə bilməyəcək insanların sırf dəbdədir deyə bu alətə büdcələrini dəfələrlə aşan pullar tökməsi. Tanrı eşqinə, sırf "Retrica" effəktdən burnunun sadəcə iki qara nöqtədən ibarət olduğu bir şəkil çəkmək üçün 600manat ödəmək... o telefonla Pentagonu belə hacklaa biləcəkkən, sən sadəcə "subway" oynayırsan. bir də "ilk məndə olmalı" manyaklığı var. 1 ay sonra saxtası, 1 həftə işlənib deyə qiyməti 2 dəfə düşməsi deyərkən, kiçik qardaşının ibtidai sinif müəlliməsində belə olacaq o telefondan!

2. "Soğuk Kahve"

facebook"da köhnə sevgiliyə söz soxmaq üçün icad edildi.

bu kitabın üstünə çox düşüldü. milyonlarla satıldı, bütün əsl kitab sevərlərin və sırf "intiligent" görünmək adına qalın kitabları oxumağa başlayan yeniyetmələrin tənqidinə tüş gəldi. facebook-da ondan hissələr yazıldı, instgram-da kitabın altından xətt çəkilmiş vərəqləri paylaşıldı. mənə qalsa sırf "ay, eyni mən"-deyə oxuyacaq milyonlarla eşq zırvalarından beyni sulanmış ərgənləri söymaq üçün əla vasitədir sadəcə. lakin...

    uşaqlıqda çox kitab oxuyan idim və bu ailəm, nəslim və dostlarım tərəfindən bilinir. bu səbəbdəndir ki, hər kəs kitab oxumağa başladıqda mənə xəbər etmə ehtiyacı hiss edər. hardasa 3 ay əvvəl uşaq vaxtı çox sevdiyim, indi isə gəncliyimizin bəlası olan "tiky", "kokoş", ya da mənim deyimimlə "formazonkalaşma" ucbatından birazcıq gıcık olduğum, yenə də sevdiyim kuzenim bir cumlə sərf etdi:

- Gələn dəfə sənə bir kitab gətirəcəm. sən kitab oxumağı sevirsən axı. super kitabdı. 3 günə qurtardım. adı "Soğuk kahve"...

o an...

Allahım, sənə gəlirəm!

o mənasın kitabı oxuya bilər, paylaşa bilər və hətda 5 il sonra stolun qısa olan ayağının altına qoya bilərsiniz ki, bu şəkildə dünyaya və sizə daha faydalı ola bilər. lakin əsla və əsla 13 yaşında "Səfillər"i bitirmiş birinə hədiyyə edə bilməzsiniz!

3. Ugg.

sizin gördüyünüz.

 

mənim gördüyüm.

Yaxşı, bu biraz qərəzli olacaq. Əlil olmamdan mütəvəllid ayaqqıblarla aram yaxşı deyil. Lakin, ağıl var, məntiq var. bu Ugg zımpırtısını gördükdə ağlına potux" dediyimiz şeylər gələn tək insan övladı mənəm? yəni bildiyin suçu potux, botiklərinin içindəki yun içliyi alıb, üstünü qaşlarla bəzəmişlər və milyonlar bunu geyinir! içinə su çəkən, daşlarda ayağınızı əzən və ayağını öküz toynağı kimi göstərən bu şeyləri geyinmək üçün pul ödəmək?!

onu geyinən, bunu da geyinər anasını satayım. "at kimi arvaddı" ...

4. Cağatay Ulusoy və onun timsalındakı bütün yaraşıqlı, amma istedadsız aktyorlar.

Qızların rüyası, oğlanların kabusu. erkək şimpanzelər ağacdan endi, 2 ayağı üs yeridi

və Cağatay oldu?! açıqlayın ataizstler!

adamın özünə bir sözüm yoxdu. yəni, bu an qarşıma dikilsə ancaq "sən... ay bayılıyorum. o əzələli qollarınla tut məni! amma öncə köynəyini çıxarman üçün vaxt verirəm..." deyə bilərəm. (ağız əyən oğlanlar, bir zəhmət Kate Upton-u xəyal edin, ya da googledə axtarın. sonra da gedib 9-cu sinifi yenidən oxuyunda, qadınlarında hormonları olduğunu öyrənin beyinsizlər!) Lakin bu qədər sevilməsi, daha doğrusu aktyor olaraq sevilməsi... LAN siz ciddimisiniz?! David Tennat izləyin, nə biləyim İkuta Toma fanı olun, "yerli malı, yurdun malı" deyib, Yaşar Nurini alqışlayın, amma bunlara "aktyor"deməyin be! İMDB olmanızı istəmirəm əlbət, sadəcə birazcıq obyektiv olun! insanın mimiklərinin yox, "press"lərinin oynadığı tək səhnə güləş ringidir!

o yaraşıq, bədən və əzələlərlə nənəm də sənə aşiq olar! yeyirsə, 

bu halınla aşiq etsənə!? mən oldum... L... Death Note...

 qeyd: Kıvanç Tatlıtuğ, Kenan İmırzalıoğlu və daha neçə min Yaraşıqlı-gözəl, amma istedadsız saya biləcəyimi bilmirəm, çünki izləmirəm:P

5. dəb...

4-ü birləşib, ortadakı arxasını çevirəni öldürdü.

Gəldik sona.. belə deyim ki, əfəndim dəb, xüsusi ilə də geyim dəbi tam bir axmaq ovudur. çox yox, 30 il  əvvəl yuxarıdakı paltarları geyinirdilər efem... gülməyin əfəm, halınız heç də fərqli deyil. necə mi? sarı saç dəbi... hər kəs cücələrim ansamblı kimi dolandı. burulmuş saç dəbi- analarınızdan soruşun. ya da milçəkllərdən. o pivə və şirin çay ziyafətini nəssillərdir rəvayət edilir. indiki düz saç dəbi- 1 dəfə "uklatka" edib, getməsin deyə bir həftə yuyulmayan saçlardan sonra "inək yalamış" dəbi başladı... dar şalvar dəbi- neçə gənc qızımız o dar şalvarlara girmək uğruna Somali qaçqınına döndü, özünə əziyyət vermək istəməyənlərə isə SAB-dan təklif gəldi- reklamlarında "kolbasa" olaraq oynamaq. Oğlanlarımız isə... "kişi meymundan azca fərqləndi bəsdi" ifadəsi ilk dəfə olaraq "aaa, Anarın ayaqları əyri imiş ki! Cavidin ki, amma maşallahdı. ölmüşdə olan ayaq məndə olsa..." nidaları ilə dəyişdi. "tigrovi" gəldi, Afrika savannalarına döndü küçələr, çəhrayı gəldi, hamı şəkər qız Candy oldu, babet dedik, 45 nömrə babetlə baletdən cox, dalgıc ayağına bənzədik. Yetər! bir zəhmət özünüzə məxsus olun. çirkin, zövqsüz, dəbdən kənar geyinsək belə problem deyil, təki bunu bir millət olaraq etməyək!

bitdi... Son olaraq: sevdiyim şeylərdən belə bu "dəb" ucbatından uzaq qalan biriyəm. bu gedişlə "martin iden" oxumadan gəbərəcəm! bir zəhmət, əl çəkin bu səfehliklərdən!

bye bye dears!

Moe Moe... Love is for stupids...?

moe moe dedik, bu səfeh gifsiz olmazdı. 

indi, əgər o "love" yazısını gördükdən sonra, üzünüz belə oldusa - mənim blogumu həman tərk edin! bura beynini eşq zırvaları ilə yemiş axmaqlar üçün deyil!

hmm... uyğunsuz adamlar- yeni sevgisini tapmışlar getdiyinə görə, biz sevgilisizler, yəni olduqca !cool! olanlar "niyə mənim sevdiyim yoxdur?!" ağlaşmasına başlaya bilərik...

ya da, sevginin insanı səfehləşdirdiyinə dair dəlillərimi oxuya və bununla da azı 6 ay özümüzü təsəlli edə, bir 10 il daha isə başqalarının gözünü boyaya bilərik.


1. yerli-yersiz qızarma.

 

bəli, eynən belə gerizekalı görünürük qızardığımızda...

yerli qızarmalar nəysə də, həmin insanla aramızda Yaponya ilə Amerikanın arasındaki məsafə olduqda belə qızarırıq və bu normal deyil. Cool heç deyil. yəni sırf yaxınlıqdadı deyə qızarsaq, nəysə. amma, iş bununla bitmir... danışdı-qızar, susdu-qızar, hərəkət etdi-qızar, güldü-qızar. çeçelə batmağının ikinci buğumunu 5mm havaya qaldırdı-qızar( artıq o hərəkəti beynimizdə nəylə əlaqələndirdiksə...) lan bi dur. heliumla yanan Günəşsən sən evladım? qızara-qızara hara gedirsən? tək rəng olma modası "Şirinlər"lə bitdi ki, onlarda mavi idi!


2. ona daha yaxşı görünmək istəyi.

hələ ən yaxşı halda belə davranırıq.

yes. etiraf edək, bilmirəm neçə illik həyatımızda əsla və əsla xüsusi olaraq bəzəndikdə daha yaxşı olmadq. xüsusəndə xoşumuza gələn birinin diqqətini çəkməyə çalışdıqda... üzr istəyirəm, amma bir yerlərimizə qaş-göz çəksək, daha çox şansımız olacağı hala düşdük. o saçların halı nədi elə! Çernobl faciəsindən çıxmışlara bənzədik! paltar...o geyimlə deyil "biezmle değilsieen!", bu dünyadan belə deyilsən! yavrum, bir insan çıxmadan öncə güzgüyə baxar. o adamla qarşılaşdığın an "ay nə gözəl-yaraşıqlı. mən isə p*x günündəyəm!"- deyə öznə psixolojik işgəncə etmənin faydası nədir?!



3. Qısqanclıq...

ha ha ha! qısqanıram? ha ha ha!

aha. qısqanmaq... əslində olduqca insanı bir hissdir və normaldı... lakin bir insanı evə kilidləyib, bütün texnologiya vasitələrindən və bəşəriyyətin qalanından tamami ilə uzaq qalmasını istəmək nə? oldu, bari bir bankaya qoyub, 2 qaşıq sirkı, bir dəfnə yarpağı ataraq konservləşdir də, uzun illər xarab olmadan qalsın. artıq istədiyin vaxt və dünyadakı bütün əks və həmcinsləri nüvə fəlakətindən gəbərəndən, ya da qlobal istiləşmədən qovrulandan sonra istifadə edərsən. yapma...

4. xəyal qurma.

onu bir panda olaraq belə xəyal etdin... və o ovkalip sevmir belə!

bəli, bu xəyallar... ya, ən son izlədiyin filmdəki baş rolun siz ikiniz olmasını anladım da, "Testere 4"ü izlədiyinin fərqindəsən insafsız?!

5. gülümsəmə...

əlbətdəki belə görünmürsən.

yes, bu "5 saniyə əvvəl üz iflici keçirdim" ifadəsi...

bilmirəm, hansı axmaq gülümsəməyin sənə yaraşdığını söyləmiş və sən hansı ağılla ona inanmısan. gördün-gülümsə, danışdı-gülümsə, yedi-gülümsə, yemədi-gülümsə. anam, o insan övladı sənin stamatoloqun deyil, dişlərinin sayını əzbərləməsin! və, hər şey cəhənnəm, nənəsinin dünən xəstəxanaya düşdüyünü danışdıqda o dişlərinin üzərini ört bir zəhmət və onu oturma orqanınla deyil, qulağınla dinlə!

6. hər anında yanında olma istəyi...

bəli, təbbidir. amma tualet kağızından istifadə etməyi bildiyini düşünürəm. səncə?

məşhur bir filosofun dediyi kimi: siz siam ekizi deyilsiniz!hər şey cəhənnəm, oksigen azlığından gəbərəcək-biraz nəfəs almağa yer ver! sırf birisini sevirik deyə, hər şeyi eyni anda və eyni yerdə etmək normal olsaydı, ikicinsiyyətli yaradılardıq həyatım.

7. hisslərini gizlədə bilməmə.

qoy,dünyanın ən axmaq insanı kimi görünümdə, diksindirim özümdən.

heç elə baxma. niyə "sevənlər həmişə tərk edilir" deyillər, bilirsən? çünki sevənlər axmaq kimi davranırlar. lütfən, "səni öl desən öləcək qədər sevirəm. hav-hav!" deyən birini tərk etdiyi üçün kimi qınaya bilərsən? bu arada, həmin insanlara köpəklərdən bir mesaj: biz belə o qədər ağını çıxarmırıq lan!

8.sonsuz inam.

 

100% qahumlarıdı. ah! dodağından öpdü! yox aa. o yanaq idi. ağzının ortasındakı yanaq...

inam yaxşıdır əlbət, lakin bir yerdə dayanmaq lazım. o telefondakı bütün "arif1"."arif2","arif3"...n... "arif26"-nın həqiqətən də Arif olduğunu düşünmürsən, hə? lan bu Arifə ulu babasından bir telekomunikasıya, GSM şirkəti miras olaraq qalıb?

9. Toxunuş...

 

hmm. saçqıranları var. quruyub da. görəsən saçlarını nə vaxt yuyub?

onu toxunmağın inanılmaz həzzi... bəli, qardaşları və bütöv bir Azərbaycan cəmiyyəti sənin arxandadı. Yəni, ən yaxşı ehtimalla bıçaqlamaq üçün. indi o əlindəki əli ehtiyatla yerə qoy və mümkünsə buxarlan... ancaq elə qurtulma şansın var çünki.

10. Xoşbəxtlik...

 

anam... uyğun gif belə tapa bilmədim... 

ki, bu heç ehtiyacımız olmayan bir şey. Təkliyin o melonxolik, intihara meyilli halı nəyinizə bəs etmir?!

Bu səbəbələr bəs edər hər halda. 

qeyd: bunlar yalnız "sevmək" haqqında. sevgililik isə: saatlarla danışmaq, whatsapp, facebook, "instagrama şekil qoyma demişdim!", ayrılıq, ağlaşma, barışma... saatlarla danışma, whatsapp, 

""last seen"i niyə başlamısan?!", ayrılıq...blah..blah...

Kim Jea Joong

biraz mənim uzaq şərq marağıma da toxunaq. bu cənabımız Cənubi koreyalı idol Kim Jea Joong. təbii ki, ölkəmizin oğlan aktyor-kişi bölməsi "evli-uşaqlı-göbəkli" tiplərdən ibarət olduğundan, idol kəliməsi bizə yaddır. qısaca açıqlasam: görüntüsü və tərzi ilə örnək ola biləcək və bəzi istedadları olan gənclər. ah keşkə bizim idol anlayışından bixəbər olmamızın səbəbi tamamı ilə sənətə qiymət verməyimiz olsaydı... ah...  nə isə. bəyimiz həm müğənni, həm də aktyordur. toy qiyməti...nə deyirəm mən, müğənnilik anlayışım toyla bir bağ qurdu yenə. K-pop-rock tərzində ifa edir ki, bu da Korean pop deməkdir. etiraf etməliyəm ki, rocka həsrət diyarımıza hava-su kimi gələcək tərzdə oxusa da, dunya standartlarında "mükəmməl" sayılmaz.

ki bura da gorə biləcəksiniz.

26.02.1986 tarixində dünyaya gəlmişdir, amma məndən cavan görünür. lakin yenə də hər bir koreyalı kimi "oppa"mdır. ilk fəaliyyəti orginal bir qrup olan "TVXQ" da olmuşdur. bilməyənlərin nəzərinə: Koraya, Yaponiya, Tayvan kimi ölkərdə, yəni bizim deyimimizlə "kitay"larda solo fəaliyyət ancaq özünü təsdiqlədikdən və ya qocaldıqdan sonra olur. hardasa bütün idolları qruplardan çıxmışdır. nə isə, bəzi səbəblərdən qrupun üzvləri dağıldıqdan sonra, bir qismi yeniden "JYJ" adlı qrup qurdu ki, cənabımız hələ də orda çıxış edir.

 

müğənniliyi pis deyildir. səsi, səhnə hərəkətləri və görünüşü haqqında danışmaq belə istəmirəm.

lakin... lakin hər idolun baş vurduğu aktyorluq bəyimizə yaraşmır. yəni sadəcə "protect the boss" adlı serialdan və "chakkal is coming" adlı filminin fraqmanlarından izlədim, amma mimika verə bilmir... eh, hər gözəlin bir eybi misalı heç bu qədər yerində olmamışdı. bəli, aktyorluq qabiliyyəti zəifdir.

 

mənim üçün problem deyil, kadrda olsun da, heç ifadə verməsin- deyir ürəyim, lakin sənətə olan hörmətim bizim sənatkarların qarşısında baş əyir. "gəncdir, öyrənər" demək istərdim, aktyorluğun fitri istedad olduğunu bizə isbatlayan sənətkarlarımız qara torpağın altındaykən bu ağ olar...

bağışla oppa, mən dahilər yurdunda böyümüşəm....

mövzuya geri dönsək, musiqisi və tam idola yaraşır hərəkətləri ilə məndən bir "+5" almış oppamız. həqiqətən də bizim şou-biznesin də idol anlayışına ehtiyacı var. bəlkə o zaman "biznes", "şou" deyən də "toy" yox, konsertlər, şou-proqramlar düşünülər. gəncliyimizin mahnıları "maral maral", "kəsib tökəcəm damarları" deyil, rock, ən azından hip-hop olar. gənclik dediyin fanatlıq, hansısa aktyora-müğənniyə vurulma, posterlərə pul tökmə olaraq yad da qalmalıdır, elə deyil? 

son söz olaraq oppamız mənim "kawai&hatsue" kateqoriyasına yapon dilini bilmədiyinizi ümid edərək əlavə etdiyim biridir. burdan ona uğurlar diləyir və məsafə səbəbi ilə əl sallayıram :)